Terugblik onthulling Struikelstenen Prins Hendriklaan en Geestbrugweg

In dit artikel:

In Rijswijk zijn onlangs elf Struikelstenen gelegd ter nagedachtenis aan leden van de familie Van Praagh: één bij Prins Hendriklaan 42 en tien bij Geestbrugweg 60. De stenen markeren de laatste adressen waar de familie in vrijheid woonde voordat de nazi‑vervolging hen trof.

Bij Prins Hendriklaan woonde Jacques van Praagh bij Salomon en Petronella (Nel) van Praagh‑Blom. Omdat Nel niet‑Joods was, bleef het gezin aanvankelijk buiten vervolging en bood het huis onderdak aan familie en onderduikers. Jacques werd op 2 augustus 1943 gearresteerd, naar kamp Vught overgebracht, op 15 november 1943 gedeporteerd naar Polen en op 26 januari 1945 vermoord.

Aan de Geestbrugweg leefden drie generaties Van Praagh samen; het huis was een levendig verzamelpunt voor familie, studie en feestelijke bijeenkomsten. In september 1942 splitste het gezin zich op en dook op verschillende adressen onder, maar vrijwel alle aanwezige familieleden werden later in Auschwitz of elders in Midden‑Europa vermoord.

Bij de onthullingen waren veel nabestaanden en belangstellenden aanwezig; er werd gebeden, Joodse liederen gezongen en stilgestaan bij de slachtoffers. Burgemeester Huri Sahin sprak over het belang van blijvende herdenking, juist nu Nederland 80 jaar vrijheid herdenkt. Na afloop was er gelegenheid voor nabestaanden om bij de Geestbrugweg samen te komen.

De mensen van wie werd vermeld dat zij niet terugkeerden van Geestbrugweg 60: Esther van Praagh‑van Praagh; Marianne (Mop) van Praagh‑Bouthoorn; Henri Jacques Bouthoorn; Henri Isaac Bouthoorn (8 maanden); Catherine van Praagh‑Boas; Samuel Boas; Wolf van Praagh; Clara van Praagh‑van den Berg; Max van Praagh; Sara van Praagh.

(Toelichting: Struikelstenen zijn kleine gedenkstenen in het straatwerk die het laatste vrijwillige woonadres van slachtoffers van het naziregime aangeven.)