Drie letters en een slapeloze nacht

In dit artikel:

Als locatiemanager van het AZC in Voorburg beschrijft de auteur de eerste keer dat een bewoner in bewaring werd gesteld (IBS). Het gaat om een man die een “Dubliner” is: zijn vingerafdrukken staan geregistreerd in een ander Europees land, waardoor zijn asielprocedure daar moet worden voortgezet. Voor hem betekent dat de angst om tegen zijn wil uitgezet te worden; voor het opvangteam is het een ingrijpende maar routinematige ingreep.

De manager verplaatste de man naar een andere kamer om rust in het gebouw te bewaren. Vroeg in de ochtend was een team van DV&O (Dienst Vervoer en Ondersteuning), DTenV (Dienst Terugkeer en Vertrek), AVIM (Vreemdelingenpolitie, Identificatie en Mensenhandel), een verpleegkundige en een tolk aanwezig. Ondanks zorgen over politieauto’s en mogelijk onrust onder omwonenden, verliep de uitzetting rustig: de man werd gewekt, er werd met hem gesproken en hij liep vervolgens zonder incidenten mee.

De tekst benadrukt dat zulke ingrepen vaak onzichtbaar en emotioneel zwaar zijn voor bewoners en medewerkers, maar ook onderdeel van het werk in een AZC. Ter kennismaking nodigt de manager buurtbewoners uit op Burendag, 27 september, om zelf een beeld te krijgen van de sfeer in het centrum.